Oleh Adnan Ibrahim
MENGAPA kerajaan begitu terdesak mengadakan pilihan raya umum sedangkan Barisan Nasional (BN) masih ada tempoh dua tahun lagi bagi meneruskan janjinya setelah diberi mandat pada pilihan umum 2004 lalu.
Apakah Umno melihat pengaruh bekas Timbalan Perdana Menteri, Datuk Seri Anwar Ibrahim masih mampu menggugat BN jika sekiranya pilihan raya selepas April 2008?
Anwar dilarang aktif dalam politik selama lima tahun sehingga April tahun depan selepas disabitkan dengan hukuman dikatakan salahguna kuasa sebelum ini.
Apa yang jelas Umno belum bersedia memperjudikan pemerintahannya dalam menghadapi populariti Anwar. Sebarang kemungkinan dalam pilihan raya umum tidak harus diambil risiko oleh Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi. Apatah lagi dalam pemerintahan beliau sekarang lebih banyak mengundang perpecahan dalam Umno.
Bekas Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad cukup risau melihat kemampuan Pak Lah memerintah sehingga sanggup mengalah kepada Singapura. Kalau beliau dikatakan berpendirian tegas tetapi tidak mudah menjinakkan Singapura bagi menyelesaikan isu harga air, wang simpanan pekerja rakyat Malaysia di Singapura dan lain-lain, inikan pula Pak Lah.
Bagi Mahathir, Pak Lah juga lebih dipengaruhi menantunya Khairy Jamaludin, Naib Ketua Pergerakan Pemuda Umno. Malah lebih teruk kroninya kerana cepat menonjol dalam politik dan kekayaan berbanding keluarga beliau.
Kebimbangan yang sama turut dirasai bekas Menteri Kewangan, Tengku Razaliegh Hamzah. Pak Lah seumpama Perdana Menteri Malaysia yang pertama, Tunku Abdul Rahman Putra sehingga Bumiputra lemah dan terpinggir dalam segala hal.
Beliau mengambil contoh kawasan Wilayah Pembangunan Iskandar (WPI) dan ekuiti yang bertentangan dengan prinsip Dasar Ekonomi Baru (DEB) memperuntukan 30 peratus kepada Bumiputra.
Memandangkan itu maka beliau cuba membawa pemikiran Perdana Menteri Malaysia kedua, Tun Abdul Razak Hussain supaya kesedaran hak Bumiputra terbela dalam mengejar kemajuan namun jurang kekayaan Bumiputra dengan bangsa lain benar-benar dapat dikurangkan.
Dalam Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9) mendakwa jurang pendapatan antara Bumiputera dan Cina diramalkan menjadi bertambah sempit daripada nisbah 1:1.64 pada tahun 2004 kepada 1:1.50 pada tahun 2010.
Penulis blog yang juga bekas Pengarang New Strait Time, A Kadir Jasin berkata pada nisbah tahun 2004, bagi setiap RM1 yang diperoleh oleh seorang Bumiputera, seorang Cina memperoleh RM1.64.
Kalau pendapatan Bumiputera naik kepada RM2, pada nisbah tahun 2004, pendapatan Cina akan naik kepada RM3.28.
Tetapi pada nisbah 1:1.50 pada tahun 2010, jika pendapatan Bumiputera bertambah RM2, pendapatan Cina bertambah RM3.
Kalau diterbalikkan andaian ini, jika pendapatan orang Cina meningkat kepada RM4.50, pendapatan Bumiputera dijangka meningkat kepada RM3.
Jurang pendapatan antara Bumiputera dan India pula diramalkan mengempis daripada nisbah 1:1.27 pada tahun 2004 kepada 1:1.15 pada tahun 2010 sementara antara luar bandar dan bandar daripada 1:2.11 pada tahun 2004 kepada 1:2 pada tahun 2010.
Ringkasnya, walaupun pendapatan Bumiputera dijangka meningkat dengan lebih pesat dalam tempoh RMK-9, namun mereka kekal mengekori kaum Cina dan India. Begitu juga pendapatan luar bandar, di mana majoriti Bumiputera tinggal di luar bandar akan terus mengekori pendapatan bandar.
Kebimbangan Ku Li tersebut ada benar dan persamaannya dengan PAS kerana melihat Pak Lah tidak tegas dalam mempertahankan hak orang Islam sehingga wujud kumpulan Suruhanjaya Antara Kepercayaan atau Interfaith Commission (IFC) sebelum ini dikenali Suruhanjaya Antara Agama atau Inter Religious Council (IRC).
Bagaimanapun sukar untuk membuat perubahan pemerintah kerana orang Melayu mudah disogok dan digula-gulakan setiap kali pilihan raya. Walaupun begitu dalam pilihan raya kecil Dewan Undangan Negeri (Dun) Ijok baru-baru ini, benar-benar mengugat kedudukan Umno yang terpaksa berbelanja RM100 juta.
Namun bagi Pak Lah meneruskan pilihan raya umum lebih awal adalah lebih baik daripada menempuh badai yang seakan bergelora selepas April tahun depan. Sebab itu ada pertemuan sulit Pak Lah dengan Suruhanjaya Pilihan Raya (SPR) dan Polis Malaysia di Pulau Pangkor sebagai usaha mengadakan pilihan raya umum pada tahun ini dan memastikan kemenangan BN. Pertemuan ini juga dikatakan bagi mengatasi undi Melayu sebagai kaum dominan.
Walaupun undi Cina di Ijok pergi kepada Parti Keadilan Rakyat (PKR) sebagaimana dakwaan Presiden MCA, Datuk Seri Ong Ka Ting yang memberi alasan tiga faktor utama menyebabkan orang Cina Ijok tidak puas hati. Tiga faktor itu ialah rekod perkhidmatan Adun mendiang Datuk K. Sivalingam, pemimpin hanya menjenguk ketika pilihan raya dan mereka terguris hati dengan kenyataan pemimpin tertentu tetapi Pak Lah ada muslihat tertentu bagi memastikan Cina terus menyokong BN.
Pengumuman Pak Lah bahawa Malaysia dan Singapura setuju menubuhkan sebuah jawatankuasa khas peringkat menteri khusus untuk Wilayah Iskandar (WPI) di Johor yang antara tugas awalnya adalah memperincikan penggunaan kad pintar bagi memudahkan pergerakan keluar masuk orang ramai dari Republik Singapura ke wilayah berkenaan, dilihat rancangan terbaik Pak Lah menarik undi Cina.
Keadaan ini pasti menggugat DAP sebagai parti mewakili pengundi pembangkang Cina. Sejarah membuktikan bahawa pertalian kaum Cina negara ini dengan Singapura adalah suatu yang sangat kuat.
Malah DAP terutama bekas Setiausaha Agungnya, Kerk Kim Hock yang juga Ahli Parlimen Kota Melaka sering mempertahankan Singapura apabila Ahli Parlimen Umno mengutuk pemerintah Singapura kerana terdapat tindakan yang tidak memuaskan hati rakyat Malaysia.
Pendirian Kerk membayang sikap Cina di negara ini terhadap Singapura. Segala bentuk kerjasama apa lagi yang menguntungkan Singapura sudah tentu mendapat sokongan mereka. Kaum Cina Perak juga dikatakan ramai bekerja di Singapura dan ia seolah satu jalinan keluarga bangsa tersebut.
Ia seumpama gula-gula tetapi cukup besar bagi nilai pengundi Cina berlainan pengundi Melayu yang hanya boleh dibeli dengan mesih jahit dan wang dua, tiga ratus ringgit.
Apakah DAP kali ini akan turut mengalami zaman suram dalam Parlimen nanti sebagaimana nasib yang sama pada pilihan raya umum 1999 apabila buat pertama kali bekerjasama dengan PAS disamping banyak isu kaum Cina dipenuhi kerajaan ketika itu.
Isu WPI sebelum ini telah mendapat bantahan rakyat terutama ahli Umno, Mahathir dan juga Ku Li. Tekanan tersebut menyebabkan projek WPI sepi sekejap.
Bagaimanapun selepas pilihan raya Ijok dan peralihan undi Cina kepada pembangkang, Pak Lah terus mengumumkan kerjasama Malaysia –Singapura bagi meneruskan WPI. Ia dilihat satu yang tidak menyenangkan orang Melayu tetapi mengembirakan kaum Cina.
Kerajaan sepatutnya mengambil iktibar kependudukan tanah Arab Palestin oleh Israel yang akhirnya mereka merempat di bumi sendiri kerana mengejar kemajuan dan material mereka sanggup menjual tanah kepada orang Israel dan akhirnya mereka dijajah.
Kita cukup bimbang kerana kelemahan kita atau keghairahan mahukan kuasa dan terus memerintah tetapi akhirnya negara tergadai kepada orang asing sebagaimana kata Mahathir.
-
0 comments:
Catat Ulasan